விட்ட மின் விசிறியில்
காயமுற்று
சரிவிகித உதிர உயிர்த்துளி
வெள்ளத்தில் உடல் மிதக்க
கான்கிரீட் விதானம்
துளைத்து விறைத்து
நிலவைப் புணர்கிறது
திடுக்கிட்டு விழித்து
யாருமற்ற அறையை
உற்று நோக்கி
பால்கனி வந்து
வெறுமை வானம்
வெறித்துப் புகைத்து
கதவடைத்து உறங்கப்போனேன்
கனவையும் விழிப்பையும் சபித்தபடி.
11 கருத்துகள்:
நல்லா இருக்குங்க.... ()
விழிப்பை சபிக்கலாம். கனவையுமா?
நிலவைப் புணர்வது என்பதை முதன் முதலாக இலக்கியத்தில் கேட்பது இப்போதுதான்.
வித்தியாசம்
-ப்ரியமுடன்
சேரல்
நல்லா இருக்கு
nalla irukku yaathraa
எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருக்குங்க கவிதை... கனவில் வரும் விஷயங்களாகப் பாதியும், அதை நொந்து கொண்டு மீதியாமாய்ப் புரிந்தது இப்போது... நாளை மறுபடியும் வாசிக்க நேர்ந்தால் எப்படியோ...
ஒரு தளத்திற்கு மேலேயே இயங்குகின்றன உங்கள் கவிதைகள் என்பதில் மகிழ்ச்சி!
oh ... what an expression ...
extraordinary expressions,..
a surrealistic presentation..
the going is great..
keep up the ignition..
ஆதவா, மாதவராஜ், சேரல், முத்து, மண்குதிரை, சுந்தர், நந்தா, ஆறுமுகம் அனைவருக்கும் நன்றிங்க.
நல்லா இருக்கு யாத்ரா. நுண் உணர்வுகளை எழுப்பும் வரிகள்.
அனுஜன்யா
நன்றி அனுஜன்யா
கருத்துரையிடுக