ராஜசுந்தரராஜன் கவிதைகள்

*

குற்றுயிரும் கொலையுருமாய்க் கிடந்த
ஒரு சிகரெட்டை
முற்றாகக் கொன்றவன் நான்
அதில் எனக்குக்
குற்றபோதம் இல்லை


*

வான பரியந்தம் உயர்ந்த கோபுரத்தில் ஏறி
இல்லை என்று கைவிரித்து நிற்கிறது
சிலுவை


*

மழை இல்லெ தண்ணி இல்லெ

ஒரு திக்குல இருந்துங்
கடதாசி வரத்து இல்லெ

அடைக்கலாங் குருவிக்குக்
கூடுகட்ட
என் வீடு சரிப்படலெ

நான் ஒண்டியாத்தான் இருக்கேன்
இன்னும்


*

கிறுக்குப்பிடித்த பெண்ணைக்
கர்ப்பவதியாக்க
எவன் மனம் துணிந்தது இப்படி
அதற்கு முன் இவளைப்
புஷ்பவதியாக்க
இறை மனம் துணிந்ததே எப்படி


*

காக்கைகள் கொத்த
எறுமை நிற்கிறது இணங்கி
உண்ணிகள் காரணம்


சருகு

நழுவியது கிளையின் பிடி
விடுதலை.

விடுபட்ட மறுகணம்
மாட்டிக்கொண்டதோ காற்றின் கையில்.
அலைக்கழிப்பு

ஒரு குடிப் பிறந்தோம்

ஒரு கனி
ஒரு இலை
உதிர்ந்தன பழுத்து.

மண்ணோடு கலந்த வழியில்
ஒன்று மரம்
ஒன்று உரம்.


*

ஒரு சுடர்
ஒரு நிழல்
இல்லை தொல்லை

இருள் போக்க வந்ததுகள் என்று
வழி நெடுக விளக்குகள்.
ஒன்றின்மீதோன்று புரண்டு
குழப்பித் தொலைக்குதுகள் நிழலுகள்.


*

ஒரு பறவையிட்ட
எச்சத்தின்
நிழலில்
அயர்கிறோம் நானும் என் மந்தையும்
அது மரமாகி நிற்கிறபடியால்.


*

பின்தங்கிப் போன என்னை
உன் இகழ்ச்சி – நகும் - பார்வையின்
கீழ் நிறுத்திக் காணவா
உச்சியை எட்டி ஓடினாய்.
நடந்தது இது தான்.
இடைவழியில், சிறுதொலைவு.
வண்ணத்துப்பூச்சிகளின் பின்னோடி
போட்டிப்போட மறந்துவிட்டேன்.



*

அப்படி ஒரு நிலைமை
வரும் என்றால் அக்கணமே
வாழோம் என்றிருந்தோம்

வந்தது.
அப்படியும் வாழ்கிறோம்.

நம்மோடு நாம் காண
இத்தென்னைகள்
தம் மேனி வடுக்கள் தாங்கி.


*

கண்டெடுத்தோம்
அப்படியும் கவலைப்படுகிறோம்
அய்யோ யார் தொலைத்தாரோ என்று.


( முகவீதி கவிதைத்தொகுப்பு, தமிழினி பதிப்பகம் )